Even kennismaken

Hoi, ik ben Inge

Ik weet als geen ander hoe uitdagend borstvoeding kan zijn. Toen ik in 2019 zwanger was van mijn eerste dochter, leek ik goed voorbereid. Ik had mij voorgenomen om borstvoeding te geven, een cursus gedaan en een zus naast me die al twee keer borstvoeding had gegeven. Ik bofte met haar als onze kraamverzorgende en zij heeft ervoor gezorgd dat borstvoeding goed op gang kwam (nee, dat heb ik toch echt zelf gedaan, maar wel met haar hulp en expertise). Toen ik toch tegen problemen aanliep met borstontstekingen en overproductie stond daar lieve collega lactatiekundige Anouk voor mij klaar. En niet alleen hielp ze mij bij borstvoeding, ze inspireerde me ook om lactatiekundige te worden. 

 

Lang verhaal

Al op de middelbare school wist ik dat ik in de geboortezorg wilde werken. Ik schreef me in voor de opleiding verloskunde, maar vond mezelf nog erg jong om op mijn 21e al afgestudeerd te zijn als verloskundige. Daarom besloot ik een andere weg in te slaan en ging psychologie studeren. Daar zat ik helemaal op mijn plek. Wat zijn mensen toch fascinerend! Ik wilde alles weten over gedrag en hoe mensen keuzes maken. Mijn master sloot daar logisch op aan: ik specialiseerde me in gezondheidsgedrag aan de UvA.

Na mijn studie werkte ik een aantal jaar in het onderzoek en onderwijs. In 2020 werd ik voor het eerst moeder, na een (voor mij) lange en onzekere periode van proberen zwanger te worden. Ik dacht dat ik wist waar ik aan begon, maar het ouderschap bracht me veel meer dan ik ooit had kunnen bedenken. Het gaf me aan de ene kant focus en rust, maar bracht aan de andere kant ook totale chaos. Borstvoeding speelde daarin een grote rol.

Ik kreeg te maken met meerdere (zeg maar gerust: te veel) borstontstekingen, twijfelde of ik het wel goed deed (niet te veel, niet te weinig?), en voelde een enorme motivatie om dit te laten slagen. Gelukkig kwam er uiteindelijk meer balans in mijn productie, en werd het steeds leuker en makkelijker. Uiteindelijk heb ik onze eerste dochter 2,5 jaar mogen voeden, totdat mijn productie tijdens mijn derde zwangerschap kelderde en wij dit hoofdstuk afsloten.

Mijn eerste echte kennismaking met het beroep lactatiekundige kwam tijdens mijn kraamweek. Ik was zó onder de indruk van wat Anouk me wist te vertellen en van hoeveel er komt kijken bij borstvoeding. De rust die zij ons bracht in de chaos van die eerste weken, deed ons onbeschrijflijk veel goed. Toen dacht ik nog dat zo'n baan voor mij onhaalbaar was.

Na mijn verlof ging ik weer aan het werk bij het Trimbos-instituut. Ik werkte aan projecten over stoppen met roken en mentale gezondheid. Vakinhoudelijk zat ik helemaal op mijn plek, omringd door lieve en bevlogen collega’s. Maar er miste iets. Het bleef een kantoorbaan, en ik miste het directe contact met de mensen voor wie ik het allemaal deed. De afstand voelde simpelweg te groot.

Begin 2022 werd ik opnieuw zwanger, maar deze zwangerschap eindigde helaas in een miskraam. Het was een verdrietige periode, maar we kregen ontzettend veel steun van onze omgeving. Tegelijkertijd zette deze ervaring iets in beweging. Ik besefte dat ik mijn leven nú moest leven en niet moest wachten tot er opnieuw een zwangerschap zou komen—want hoe onvoorspelbaar dat proces is, wist ik maar al te goed.

Ik hakte de knoop door en besloot me om te scholen tot lactatiekundige. Voordat ik deze beslissing nam, deed ik grondig denkwerk en sprak ik met andere lactatiekundigen over hoe zij hun pad hadden bewandeld. En vanaf het moment dat ik besloot ervoor te gaan, heb ik nog geen seconde spijt gehad.

Tijdens mijn opleiding liep ik stage bij meerdere zelfstandige praktijken (waarvan het grootste deel bij Anouk) en in ziekenhuizen. Mijn opleiding volgde ik in Gent, met volle lesdagen op maandag en dinsdag. Het was dubbel: enerzijds voelde het ver weg van mijn gezin, anderzijds gaf het me ook tijd voor mezelf—en twee nachten achter elkaar goed slapen in een prachtige stad! Het was een intensieve periode, maar ik leerde ontzettend veel.

In de zomer van 2024 slaagde ik voor mijn opleiding en in september van dat jaar legde ik het internationale IBCLC-examen af.

En nu sta ik hier. Klaar om er voor jou te zijn. En wie weet... inspireer ik jou ook wel om voor dit prachtige beroep te kiezen?